Om over na te denken...
Hieronder een overzicht van de onderwerpen die bij het Filosofiecafé aan de orde zijn geweest en welke sprekers de aanwezigen tot denken hebben aangezet.
14 december 2025: Mathieu Wagemans
De verleiding van orde en de boodschap van chaos: een systeemkritiek op overheidsbeleid
Wie kennismaakt met overheidsbeleid kan gemakkelijk onder de indruk raken van de zorgvuldigheid waarmee overheidsbeleid tot stand komt. Tegelijkertijd lijkt het erop dat we gaandeweg zijn vastgelopen. We staan voor ingrijpende maatschappelijke vraagstukken, zoals oplossing van het woningtekort, energietransitie en e stikstofproblemen. Oplossingen stuiten vaak op belemmeringen van juridische aard.
Wanneer beleidswijzigingen niet helpen, is de vraag aan de orde of we niet met systeemproblemen te maken hebben. Zit onze zucht naar juridische perfectie ons niet in de weg?
In de Franse filosofie treffen we analyses en gedachten aan die ons kunnen helpen tot inzicht te komen. Zo stelt Michel Serres dat juist onze zucht naar ordening ons in de weg zit. Hij vergelijkt onze systemen (zoals beleid, economie, wetenschap, gezondheid) met eilanden waarop we alles keurig hebben aangeharkt en geregeld. Maar het echte leven, zo stelt Serres, vindt plaats in de oceaan. Hij pleit ervoor expedities te ondernemen om de oceaan te leren kennen.
Die benadering leidt ertoe dat we de aandacht niet moeten richten op de inhoud van ons beleid en op de vraag wat onze systemen omvatten, maar juist op wat betekenisloos is binnen onze systemen. Wat sluiten we buiten wanneer we vanuit het perspectief van onze systemen waarnemen en betekenen? Het is een pleidooi om het buitengeslotene, het ongeordende, de chaos te onderzoeken. De chaos heeft ons een boodschap te vertellen. De chaos heeft werking maar we hebben er geen oor en oog voor wanneer we slechts in onze geldende systemen geïnteresseerd zijn.
9 november 2025: Gert-Jan van der Heiden
Metafysica: van orde naar ontvankelijkheid
Wat is werkelijkheid eigenlijk? En hoe kunnen we daarover nadenken? Op deze vragen richt zich de metafysica, de tak van de filosofie die niet een deel van de werkelijkheid onderzoekt, maar de werkelijkheid als geheel. Filosoof Gert-Jan van der Heiden neemt u in deze lezing mee op een reis door de geschiedenis van dit denken, van Plato en Aristoteles tot hedendaagse denkers.
Metafysica ontstond uit twee grondhoudingen: verwondering – het besef dat de wereld niet vanzelf spreekt – en streven naar inzicht – de poging om dat raadsel te begrijpen. Wanneer onze vertrouwde zekerheden wankelen, ontstaat er wat Aristoteles een aporie noemde: een situatie waarin de gebruikelijke wegen naar kennis doodlopen en er nieuwe denkwegen nodig zijn. Van der Heiden laat zien hoe Aristoteles God beschreef als de ‘onbewogen beweger’: een volmaakt wezen dat, zonder zelf actief te handelen, andere wezens inspireert.
De drie klassieke invalshoeken van de metafysica om de werkelijkheid te beschrijven komen aan de orde. Deze invalshoeken gaan over het zijn en schijn (wat is werkelijk en wat lijkt alleen zo?), over taal en waarheid (hoe verhouden woorden zich tot de werkelijkheid?), en over zijn en grond (waarop rust alles wat bestaat?). Van der Heiden leidt u ook naar enkele moderne denkers die de metafysica bekritiseren, zoals Nietzsche en Deleuze. Friedrich Nietzsche beschreef de metafysicus als een bouwer van een “kathedraal van begrippen” op stromend water: een indrukwekkend maar wankel bouwwerk. Gilles Deleuze ontwikkelde hieruit een radicaal denken over identiteit en verschil, waarmee hij de traditionele metafysica uitdaagde en nieuwe perspectieven op werkelijkheid opende. Van der Heiden zet ten slotte uiteen hoe hij zelf tot een 'metafysica van de ontvankelijkheid' komt. Hierbij plaatst Van der Heiden niet de beheersende rede centraal in de metafysica, maar de de menselijke openheid voor wat zich aandient in de vorm van bijvoorbeeld verwondering, kunst of onverwachte gebeurtenissen.
12 oktober 2025: Mariska van Dam
Populistisch uiterst rechts rukt op: reden tot zorg?
Populisme is een hot topic, zeker nu met de verkiezingen op komst. Dan gaat het vaak over de vraag: is populisme goed of slecht voor de democratie? Drukt het de volkswil uit of is het volksmennerij?
In de academische literatuur worden er nog wat verfijndere haren gekloven: is populisme een ideologie, een politieke performance of toch meer een bepaald soort taalgebruik? En wat is de verhouding tussen populisme en nationalisme?
Mariska van Dam legt in haar lezing uit waarom ze denkt dat populisme een democratisch frame is waarin ‘het volk’ tegenover ‘de elite’ wordt geplaatst, vanuit het idee van volkssoevereiniteit. Dit frame kan gebruikt worden om allerlei verschillende ideologieën mee uit te drukken, zowel ter linker- als ter rechterzijde van het politieke spectrum. In haar onderzoek bestudeert ze hoe uiterst rechtse ideologie wordt gelegitimeerd met populistisch taalgebruik.
In de lezing zal ze inzoomen op uiterst rechtse populisten zoals Orbán die op een Europees niveau proberen hun standpunten te legitimeren, bijvoorbeeld op social media waar ze een publiek bereiken dat bestaat uit allerlei verschillende nationaliteiten. Wat gebeurt er dan met het idee van volkssoevereiniteit? En waarom zien we hier duidelijk dat populisme en nationalisme twee verschillende dingen zijn?
Wat betekent de uiterst rechtse opmars voor Europa? En wat kunnen we hieruit leren over uiterst rechts populisme in Nederland? Deze en nog veel meer vragen zullen aan bod komen tijdens de lezing.
14 september 2025: Laurens ten Kate
Wereldtijd - De betekenis van de vreemdeling in onze tijd
In deze lezing voert Laurens ten Kate u binnen in zijn onderzoek naar de betekenis van de vreemdeling in onze tijd. De titel van de lezing is ''Wereldtijd'' omdat de lezing gaat over de wereld waarin we leven en waarin we de ander ontmoeten. Die ander, zo zal Ten Kate laten zien, verschijnt per definitie als de vreemdeling.
Ieder verlangt naar verbondenheid: je hoort bij je familie, gemeenschap, volk of natie. Maar er is dan ook altijd iemand die er níét bij hoort: de vreemdeling. Is dit schema van “'wij en zij'' vandaag de dag nog wel houdbaar? Ten Kate toont u dat de balans tussen het vertrouwde en het vreemde in onze tijd steeds meer onder druk komt te staan. Hij maakt duidelijk dat de verstoring van die balans oude wortels heeft, die ons duizenden jaren terug in de tijd voeren.
Kunnen we eigenlijk wel een band aangaan met de vreemdeling – met hem of haar die we niet kennen en niet begrijpen, met wie we eigenlijk helemaal geen band hebben? Ten Kate heeft hiervoor geen recepten, maar stelt dat het 'wij-zij-schema' niet meer werkt: integreren dan wel terugsturen, het lijken doodlopende wegen te zijn. Is er een alternatief?
Hoe ziet een wereld eruit waarin de vreemdeling niet langer een uitzondering is, maar de regel? Een andere wereld waarin we allemaal vreemdelingen zijn geworden, voor elkaar én voor onszelf? Moeten we zo’n wereld toejuichen of bestrijden? We hebben helemaal niet de luxe van een dergelijke keuze, stelt Ten Kate. De vreemdeling laat zich niet wegsturen en blijft aandringen: ''Ga met mij een band aan, ook al hebben we helemaal geen band.''
8 juni 2025: Raph de Haas
Lezing over het werk van de Poolse schrijver en graficus Bruno Schulz
Raph de Haas zal tijdens zijn lezing fragmenten uit het proza van Bruno Schulz in verband brengen met de grafische werken van Schulz en filosofische aspecten van zijn werken. De verbeeldingswereld die in het werk van Schulz naar voren komt, is in belangrijke mate beïnvloed door zijn jeugd die hij doorbracht in in de huidige Oekraïne, met een unieke mix van Joodse, Poolse en Oekraïense culturen met op de achtergrond een excentrieke vader.
Terugkerende thema's in Schulz' werk zijn een werkelijkheid die is doordrenkt met mythe en fantasie, en een kneedbare tijd. Het wereldbeeld van Schulz wordt gekenmerkt door een geloof in de vloeibaarheid van het zijn, waar objecten en individuen een metamorfose ondergaan, waardoor de grenzen tussen het bezielde en het onbezielde, het reële en het ingebeelde vervagen.
Het filosofische aspect van Schulz' werk ligt in zijn fenomenologische benadering: hij legt het focus op de directe, geleefde ervaring als de fundamentele bron van kennis en betekenis; hij ziet de wereld als een dynamisch samenspel tussen degene die waarneemt en het waargenomene. Daardoor is er in zijn werk veel aandacht voor de zintuiglijke details van de ervaring.
In zijn grafiek uit zich dit in een tactiele kwaliteit in de lijnen en schaduwen, die de materialiteit en textuur van de afgebeelde objecten accentueert. Verder uit zich dit in vaak claustrofobische of juist droomachtige, onbegrensde ruimtes die de innerlijke wereld van de figuren lijken te reflecteren. Ook in zijn grafiek is er soms een gevoel van stilstand of een tijdloosheid, alsof een moment in de eeuwigheid is vastgelegd. De nadruk ligt op de kwalitatieve, geleefde duur in plaats van de kwantitatieve meting van tijd. In zijn proza komt de fenomenologie tot uiting in zijn beschrijvingen van het lichaam en lichamelijke sensaties.
11 mei 2025: Maarten van Buuren
Friedrich Nietzsche: De genealogie van de moraal
Friedrich Wilhelm Nietzsche (1844-1900) was een beroemde en invloedrijke Duitse filosoof, dichter en filoloog. Nietzsche heeft een korte tijd theologie gestudeerd aan de universiteit van Bonn. Maar hij verloor zijn geloof en stapte over op filologie, waardoor hij vertrouwd raakte met de klassieke literatuur en filosofie. In ''Genealogie van de moraal'', verschenen 1887, betoogt Friedrich Nietzsche dat goed en kwaad waarden zijn die van periode tot periode en van land tot land verschillen. In de oudheid bestond het ‘goede’ uit eigenschappen zoals moed, strijdvaardigheid, expansiedrift en oorlog voeren. De machthebbers legden deze moraal op aan het volk. ‘Slecht’ waren in hun ogen de morele waarden van de ondergeschikten: medelijden, nederigheid en schuldbewustzijn. Later keerde de joods-christelijke moraal deze waarden om. Medelijden en nederigheid werden verheven tot het ‘goede’; moed en expansiedrift werden gedevalueerd tot het ‘kwaad’. Nietzsche pleit vooreen herstel van de oorspronkelijke betekenis van goed en kwaad. De inzet van zijn boek is een herwaardering van alle waarden.
13 april 2025: Kamel Essabane
Wat is Islamitische filosofie?
Hoe is het eerste leven ontstaan?
Wat is het verschil tussen mensen en (andere) dieren? Wat kun je leren van de natuur?
Is het heelal eindig of oneindig?
Hoe kun je een goed mens worden?
Deze universele vragen komen aan de orde in de filosofische vertelling van de Arabisch-Andalusische denker Ibn Tufayl uit de 12e eeuw.
Hij verhaalt over een jongen die opgroeit op een onbewoond eiland en opgevoed wordt door een gazelle. Door observatie, reflectie en introspectie, en zonder menselijke invloed, leert de jongen de wereld kennen. Hierbij ontwikkelt hij filosofische inzichten over de natuur, het bestaan en over het goddelijke.
De (zelf-)verkenningen van de jongen leiden naar het spanningsveld tussen de ratio en geloof.
In de vertelling komt de jongen tot het inzicht dat men door de ratio tot godsbewijs en essentie van de religie kan komen.
Dit inzicht heeft ook westerse filosofen zoals Spinoza en Leibniz beinvloed.
Aan de hand van de vertelling in ''De Zoon van de Gazelle”, schijnt Essabane licht op wat de islamitische filosofie kenmerkt, op de wisselwerking tussen islamitische filosofie en religie, en op de scheidslijn tussen islamitische filosofie en theologie.
Ook hoort u waarom waarom de islamitische denktraditie vrij lang buiten beeld is gebleven en wat we vandaag de dag van deze filosofische traditie kunnen leren.
9 maart 2025: Vincent Blok
Filosofie, literatuur en de zin van het leven
Juist in tijden van dreigende catastrofes wijzen romans ons de weg. Ze slaan ons uit het lood zetten ons aan tot denken en handelen.
Zo helpen ze ons op weg naar een nieuwe zin van het leven.
Filosoof Vincent Blok schreef het boek “Een nieuwe zin van het leven, de roman als wegwijzer in een kantelende wereld”
en daarin bespreekt hij meer dan tachtig moderne en hedendaagse romans.
Hij las die romans op zo’n manier dat ze een nieuw licht werpen op wat een zinvol leven vermag en wat de rol is van kunst en literatuur daarin.
De romans tonen ons het einde van de wereld waarvan we afscheid moeten nemen en wijzen ons de weg naar nieuwe werelden.
Tijdens zijn lezing zal Blok ingaan op zingevingsvragen zoals die in literatuur naar voren komen.
Aan de hand van scenes en personages laat hij zien hoe de huidige crisis in beleving van zin wordt ervaren. Deze crisis uit zich in de ervaring van zinloosheid en onthechtheid, maar ook de ervaring van nieuwe verbindingen. Ook laat Blok zien hoe de literaire verwoording van deze crisis relevant kan zijn voor hedendaagse vraagstukken rond klimaat, identiteit etc. Daarbij put Blok voornamelijk uit de literatuur en literaire voorbeelden zelf en alleen zijdelings uit filosofische theorieën.
9 februari 2025: Harry Lintsen
Onze kwetsbare welvaart
Harry Lintsen onderzocht de relatie tussen technische ontwikkeling, welvaart en duurzaamheid in het Nederland van na 1850. Welke lessen kunnen we trekken uit ons verleden voor het streven naar een duurzame economie in de toekomst? Rond 1850 had Nederland namelijk een circulaire economie, met kringlooplandbouw en hernieuwbare energiebronnen. Ondanks dit systeem was er veel armoede en waren de leefomstandigheden in de steden slecht. Door technologische vooruitgang en handel werd tegen 1910 de armoede teruggedrongen en de levensverwachting verhoogd. Deze vooruitgang leidde tot een lineaire economie met toenemend grondstoffenverbruik, wat resulteerde in de huidige milieuproblemen. Tot 1960 werd dit nog gerechtvaardigd door sociale vooruitgang, maar daarna werd de aantasting van natuurlijke hulpbronnen problematisch. De gemiddelde Nederlander verbruikt nu zeven keer meer grondstoffen dan in 1850. Om toekomstige welvaart te waarborgen, streeft de regering naar een circulaire economie in 2050. Dit betekent een terugkeer naar sommige principes uit 1850, maar nu met moderne technologie. Lintsen laat u zien dat echte vooruitgang bovendien meer omvat dan economische groei alleen - het gaat ook om natuurbehoud, sociale verhoudingen en persoonlijke ontwikkeling.
12 januari 2025: Peter Ramaekers
Een reis door het land van de logica
Logica is een essentieel onderdeel van ons leven, al beseffen we dat nauwelijks. Logisch denken is niet beperkt tot wiskunde of filosofie, maar is belangrijk in alle leerprocessen, en bij het nemen van weloverwogen besluiten. In de westerse wereld krijgen we vanaf onze geboorte mee hoe we moeten redeneren op een logische manier. Daarmee wordt onze visie op de werkelijkheid om ons heen vastgelegd.
In de gebruikelijke, westerse, tweewaardige logica is een stelling waar of niet-waar. Maar deze twee-waardigheid heeft zo zijn beperkingen en tekortkomingen. Driewaardige en vierwaardige logica biedt bijvoorbeeld meer ruimte voor het omgaan met onzekerheid en het ontbreken van gegevens. Niet-westerse filosofen gebruiken bijvoorbeeld vierwaardige logica om te redeneren over causaliteit en analyse van de aard, oorsprong en grenzen van onze kennisvergaring. Ramaekers, uw 'reisleider' door het land van de logica, maakt onder andere stops bij syllogisme, modale logica en catusloti en bij de filosofen Aristoteles, Nagarjuna, Nishida en Lukasiewicz. Reist u ook mee met Ramaekers en laat u zich verrassen?Klik hier om een tekst te typen.
8 december 2024: Matthijs Schouten
De natuur als partner
“Een nieuwe relatie tussen mens en natuur is nodig, die gebaseerd is op samenwerking en wederzijds respect”, stelt Matthijs Schouten. Dit vereist een herbezinning op onze grondhouding tot de natuur: verhouden we ons tot de natuur als heerser (naar Aristoteles' ideeën), als rentmeester, als partner van de natuur (zoals in sommige Oosterse godsdiensten) of zien wij de mens als participant? Schouten laat u zien hoe traditionele landbouwpraktijken met een andere grondhouding en daardoor ook gevoelsrelatie tot de natuur juist hebben geleid tot een rijkdom aan flora en fauna. Deze 'halfnatuurlijke' landschappen, waarvan Burren in Ierland een voorbeeld is, zijn ontstaan door eeuwenlange interactie tussen mens en natuur. De huidige intensieve landbouw, gericht op maximale productie, vernietigt juist deze biodiversiteit. Daarom roept Schouten op tot een nieuwe vorm van landbouw en een andere grondhouding, waarbij de mens bewust samenwerkt met de natuur. Deze 'conviviality' zou gebaseerd moeten zijn op een 'natuurcontract', vergelijkbaar met het sociale contract tussen mensen, waarbij de belangen van de natuur worden meegewogen. Door oude landbouwpraktijken te heroverwegen en toe te passen in combinatie met moderne kennis, kunnen we zowel voedsel produceren als de biodiversiteit beschermen. Hoe ziet u uw grondhouding tot de natuur?
10 november 2024 : Paul Lemmens
Inleiding in muziekfilosofie
Wat maakt dat we iets muziek noemen? Bestaat muziek alleen uit geluiden voortgebracht door de menselijke stem of instrumenten? Kan het geluid van een machine ook muziek zijn? Wat verwachten wij van of bij muziek? En waarom is dat? Is het voorbestemd naar welke muziek we luisteren?
Muziekfilosofie onderzoekt wat muziek is en hoe de relatie is tussen muziek, geest en emoties.
Muziekverbeelding en muziekbeleving zijn twee belangrijke begrippen als het gaat om die relatie.
Van muziek kan iemand emotioneel worden. Filosoof Cassius Longinus legt het uit als “de beroering van de zenuwen”. Anderen vinden dat muziek slechts bestaat uit “klinkend, bewegende vormen” of dat “muziek niets representeert”. Toch geven wij allemaal betekenis aan muziek. Dat doen we in woorden, beelden en bewegingen.
Stilte in muziek kan net zo betekenisvol zijn als geluid. Hoe gaan we om met die stilte? Bestaat stilte wel?
En wat te denken van de tijdsbeleving? Is tijd in muziek eigenlijk wel belangrijk? Gaat het niet meer om duur?
Onze verbeelding speelt een centrale rol in hoe we muziek ervaren en interpreteren. Helaas is het zo dat door commerciële aspecten van muziek onze oorspronkelijke verbeelding en creativiteit ondermijnd wordt. Luisteren we tegenwoordig eigenlijk nog wel naar muziek of horen we ze alleen nog?
Wordt onze geest nog voldoende geprikkeld?
Muziekfilosofie biedt dus nogal wat stof tot nadenken. Maar daar blijft het niet bij, want een lezing over muziekfilosofie zonder muziek(fragmenten) kan gewoon niet. Het zo zou maar kunnen dat de muziekbeleving na de lezing niet meer hetzelfde is.
13 oktober 2024: Martijn Veltkamp
Het raadsel van het IK (deel 2)
We worden in het moderne leven continu gestimuleerd 'onszelf' te zijn, ons 'ware zelf' te ontdekken, en een levenspad te kiezen dat bij ons past. Maar kan dat wel? Kunnen we onszelf wel écht kennen? Martijn Veltkamp deelt met u in zijn lezing, die een vervolg is op zijn drukbezochte lezing in maart 2024, zijn visie op het 'zelf' en identiteit. Zijn visie is die van een narratieve identiteit. Veltkamp gaat deze keer diepgaander in op de filosofische geschiedenis in het denken over het 'zelf', op het resultaat van zijn zoektocht en op de consequenties voor onze moderne westerse opvattingen over het 'zelf': hoe kunnen we het 'zelf' zien, en hoe verhoudt dit zich tot onze identiteit? Ook staat hij stil bij de complexiteit van schijnbaar simpele vragen, zoals: we hebben soms het gevoel onszelf niet te zijn, maar kan dat wel? En is iemand die een verkiezing gewonnen heeft nog wel dezelfde 'ik' als degene die zich verkiesbaar stelde? Wat kent iemand die zegt precies te weten wie zij is? U wordt van harte uitgenodigd op deze zondagmiddag op reis te gaan naar uzelf!
8 september 2024: Piek Knijff
De ‘onschuldige’ algoritmes van dating-apps
Matching-algoritmes (recommender systems) liggen ten grondslag aan dating-apps,
waarin profielen op basis van karakteristieken en vergelijkbare profielen aan elkaar worden voorgesteld,
opdat men de liefde maar mag vinden!
Piek Knijff, van huis uit dataethicus, stelt ethische vragen bij dit soort algoritmes
en neemt je mee in haar participatieve onderzoek naar de algoritmes van dating-apps.
Ze laat zien hoe vergelijkbare algoritmes in andere contexten met Big Data (bijvoorbeeld Human Resources en veiligheidsorganisaties
zoals politie en recherche) weer andere ethische vragen oproepen.
Hoe onschuldig zijn zulke matching-algoritmes eigenlijk?
9 juni 2024: Pauline de Bok
Over het doden van dieren en de plaats van de mens in de natuur
“Als levende wezens kunnen we ons niet aan de vervlechting van leven en doden onttrekken,” stelt schrijver Pauline de Bok. Ze onderzoekt, onder meer door te jagen, de plaats van de mens in de natuur. Verwacht van haar geen wetenschappelijke of filosofisch ethische voordracht. Haar uitgangspunt is het leven ter plekke in het hier en nu, haar aanpak is literair. In het eerste uur leest ze fragmenten voor die de vragen rond leven en doden vanuit een concrete situatie op een verhalende manier omcirkelen. Daarbij vraagt ze zich tevens af wat het eigenlijk betekent dat we onszelf steeds vaker als mensdieren betitelen. In het tweede uur gaat ze graag met het publiek in gesprek om de aangekaarte thema’s samen nader uit te diepen.
12 mei 2024: Pieter Lemmens
Techniekfilosofie, over de relatie tussen de technisering van de natuur en de proliferatie van het kwaad
Het idee van het Antropoceen dat de mens de belangrijkste factor is in het huidige geologische tijdperk, heeft een nieuw debat geopend over de toekomst van de aarde. In de techniekfilosofie wordt het Antropoceen vooral geassocieerd met twee nieuwe "aardsferen": de technosfeer en de noösfeer. De technosfeer omvat alle door mensen gecreëerde structuren zoals steden, communicatienetwerken en machines. De noösfeer verwijst naar het idee van een "sfeer van de geest" of een "denkende laag", die wordt gevormd door het collectieve bewustzijn en intellect van de mensheid.
Het is de sfeer waarin menselijke kennis, cultuur, ideeën en bewustzijn zich verspreiden en evolueren.
Technosfeer en noösfeer zijn nauw met elkaar verbonden. We moeten we het Antropoceen bovenal begrijpen als een Entropoceen. Dit betekent dat we leven in een tijdperk van toenemende wanorde (entropie) en afnemende voorspelbaarheid in ecologische en culturele systemen door de opkomst van technosfeer en noösfeer. We kunnen alleen een leefbare toekomst op aarde hebben als we deze entropisering kunnen omkeren en een nieuw tegengesteld proces van "ont-entropisering" kunnen opstarten. De technosfeer moeten we vooral beschouwen als een ''afvalsfeer'', vol verval en lijden. Daarom kunnen filosofische vragen rondom techniek niet los worden gezien van vragen rondom kwaad en lijden. Pieter Lemmens ontrafelt met u de filosofie van de techniek en nodigt u uit tot reflectie over de rol van techniek in onze samenleving.
14 april 2024: Peter Ramaekers
Causaliteit-spiritualiteit-duurzaamheid
Doelstelling van de presentatie is de complexe wereld van causaliteit en tijd toegankelijk te maken voor geïnteresseerden. Omdat voorbeelden uit de kosmologie (het ontstaan van het heelal), medische wetenschap, de biologie, politiek en management worden besproken zijn presentatie en boek ook interessant voor mensen uit die disciplines.
Het thema is zeer actueel omdat een kenmerk van deze tijd is dat er vooral op symptomen van een probleem wordt gefocust, in plaats van op het aanpakken van de echte oorzaken. Duidelijke voorbeelden zijn klimaatverandering, de stikstofproblematiek, en de bestrijding van ziekten zoals Covid-19.
De mogelijkheid van tijdreizen komt aan bod.
10 maart 2024: Martijn Veltkamp
Het Raadsel van het IK
Onze maatschappij moedigt ons voortdurend aan om ons ''ware zelf'' te vinden. Liefdesperikelen en carrièrehobbels zouden hierdoor verdwijnen en het juiste levenspad zou zich aan ons onthullen. Dit idee dat er een dieper liggend waarachtig zelf bestaat dat erop wacht om ontdekt te worden, is afkomstig van Plato. Echter, Martijn Veltkamp laat u zien dat een ontdekkingstocht naar het ”ware zelf” verspilde moeite is. Gebruikmakend van filosofie, bekende literaire romans en klassieke en recente psychologische bevindingen, geeft Veltkamp u een overzicht over wat identiteit nu eigenlijk precies is, waaruit ons zelf bestaat en wat het betekent jezelf te zijn. Daarnaast staat Veltkamp stil bij het concept ‘narratieve identiteit’. Tenslotte deelt Veltkamp zijn visie op het vraagstuk of we wel kunnen spreken van één ‘ik’.
11 februari 2024: Timo Maas
Wetenschap, beleid en een duurzame samenleving: it takes three to tango
Expert-kennis en duurzame toekomst...
Kan het verbeteren van de relaties tussen wetenschap, beleid en maatschappij ons uit de penibele ecologische situatie halen waarin we ons bevinden? Vaak wordt gesteld dat er een belangrijke rol is weggelegd voor expert-kennis om naar een duurzamere toekomst te bewegen. Timo Maas onderzoekt deze claim en stelt dat het potentieel van expert-kennis geen vanzelfsprekendheid is.
Integendeel, om dat potentieel in te lossen moeten we problematische aannames over kennis, beleid en samenleving ter discussie stellen. Hiertoe analyseert Maas verschillende rollen, verantwoordelijkheden en verwachtingen rond expert-kennis in maatschappelijke en politieke besluitvorming. U krijgt inzicht hoe een alternatieve blik op de rol van expert-kennis kan bijdragen aan de duurzaamheid van hedendaagse democratische samenlevingen.
14 januari 2024: Lisa Doeland
Apocalypsofie: over recycling, groene groei en andere gevaarlijke fantasieën
De klimaatcatastrofe aan de horizon dwingt ons om na te denken over de wijze waarop de wereld zoals we die nu kennen, zou kunnen vergaan.
Over het vergaan van de wereld kan gedacht worden als een apocalyps, waarbij het aspect benadrukt wordt van een plots, catastrofaal einde. In apocalyptisch denken ligt echter ook het aspect van onthulling besloten. Doeland zet uiteen dat denken over de klimaatcatastrofe als een apocalyps die nu al gaande is, ons onthult hoe we als mensheid zo goed mogelijk kunnen leren uit te sterven.
Alleen door de apocalyps te beschouwen als iets wat al heeft plaatsgevonden en nu nog voortduurt, komt er ruimte voor een ander einde van de wereld.
Bovendien sluiten de apocalyps beamen en ertegen in het geweer komen elkaar niet uit. Komen we echter voldoende in het geweer met recycling en groene groei? Ontkennen we juist hierdoor niet dat het probleem is dat we maar doorgaan met produceren?
Op humorvolle wijze wijdt Lisa Doeland u in in haar apocalypsofie..
Enkele onderwerpen van de periode voor 2024
- Filosofische achtergronden van Piketty
- Atheïsme
- Elementaire deeltjes (waar is de wereld van gemaakt)
- Wat is metafysica?
- Filosofie van de waanzin
- Jezus als filosoof
- Taalfilosofie
- Een filosofie van het meedenken
- Sartre
- Autonomie en het Zelf